Brazilië staat bekend om zijn adembenemende stranden, bruisende carnaval en de immense Amazone. Maar voor de miljoenen toeristen die jaarlijks het land bezoeken, is er één praktische vraag die steeds terugkeert: is het veilig om kraanwater te drinken? Met 33 miljoen Brazilianen zonder toegang tot veilig drinkwater en grote verschillen tussen regio’s, is dit geen overbodige vraag.
Algemene Waterkwaliteit
Volgens de laatste cijfers heeft 87% van de Braziliaanse bevolking toegang tot veilig beheerd drinkwater (SDG6 data, 2022). Dit klinkt hoopgevend, maar de realiteit is complexer. Terwijl het water dat de zuiveringsinstallaties verlaat technisch voldoet aan de WHO-normen, zorgen verouderde leidingen en infrastructuur ervoor dat het water dat uit de kraan komt vaak van mindere kwaliteit is. Een studie uit 2019 vond chemische verontreinigingen in drinkwater door het hele land, waaronder zware metalen en pesticiden.
São Paulo: Technisch Veilig, Praktisch Twijfelachtig
SABESP, het waterbedrijf van São Paulo, levert water aan 28 miljoen mensen en wordt beschouwd als een van de beste van Brazilië. Het water wordt zwaar gechloreerd en voldoet technisch aan alle veiligheidsnormen. Toch drinken de meeste Paulistanos liever gefilterd of flessenwater. De smaak van chloor is sterk aanwezig, en 30,8% van het water gaat verloren door lekkages in het distributiesysteem – wat mogelijkheden creëert voor besmetting.
Rio de Janeiro: Wisselende Kwaliteit
CEDAE beheert de watervoorziening in Rio, waar het Guandu Water Treatment Station – ’s werelds grootste waterzuiveringsinstallatie – 90% van het stadswater levert. Ondanks deze indrukwekkende infrastructuur kampt Rio regelmatig met waterkwaliteitsproblemen. In januari 2020 leidde een crisis tot troebel, slecht smakend water in de hele stad. Toeristen wordt sterk aangeraden om alleen flessenwater te drinken, vooral in de favelas waar de waterinfrastructuur vaak informeel en onbetrouwbaar is.
Brasília: Beter maar Niet Perfect
De hoofdstad heeft een relatief goede watervoorziening via CAESB, met 80% van het water afkomstig uit oppervlaktewater. Het water wordt behandeld met chloor en is technisch drinkbaar. Echter, de snelle bevolkingsgroei en seizoensgebonden droogtes zetten het systeem onder druk. In 2016 moesten autoriteiten waterrantsoenering invoeren vanwege tekorten.
Probleemgebieden
Kustgebieden hebben over het algemeen slechtere waterkwaliteit dan steden in het binnenland. Landelijke gebieden zijn het meest problematisch – slechts 58% heeft toegang tot basiswatervoorzieningen. In de Amazone-regio, ironisch genoeg thuisbasis van ’s werelds grootste zoetwaterreserves, hebben gemeenschappen vaak geen toegang tot veilig drinkwater door gebrek aan infrastructuur.
Recente Ontwikkelingen
In 2024 verloor Brazilië 2% van zijn wateroppervlakte door droogte en klimaatverandering. De nieuwe wetgeving voor sanitaire voorzieningen (2019) beoogt universele toegang tegen 2033, maar experts betwijfelen of dit haalbaar is. Positief nieuws komt van de IFC-investering van 1,06 miljard BRL in SABESP (2024) voor verbeterde water- en sanitaire infrastructuur in São Paulo.
Voor Toeristen
De CDC adviseert reizigers naar Brazilië om kraanwater en putwater te vermijden. Zelfs in grote steden waar het water technisch veilig is, kunnen toeristen maagproblemen krijgen door bacteriën waar ze geen immuniteit tegen hebben opgebouwd. Hotels in toeristengebieden hebben vaak eigen filtersystemen – vraag hier altijd naar. Een fles water van 500ml kost ongeveer 3 Reais (€0,60) op straat, of 2 voor 5 Reais. In supermarkten zijn grotere flessen aanzienlijk goedkoper.
