Bolivia, het hart van Zuid-Amerika, trekt jaarlijks duizenden toeristen met zijn spectaculaire landschappen, van het betoverende Titicacameer tot de adembenemende zoutvlaktes van Uyuni. Maar achter deze natuurlijke pracht schuilt een belangrijke vraag voor elke reiziger: is het kraanwater in Bolivia veilig om te drinken? Voor Nederlandse toeristen, gewend aan de uitstekende waterkwaliteit in eigen land, is dit een cruciale vraag die de gezondheid en het succes van hun reis kan bepalen.
Algemene Waterkwaliteit
De realiteit is helder: het kraanwater in Bolivia is niet veilig voor toeristen. Volgens de meest recente WHO-gegevens heeft slechts 84,7% van de Boliviaanse bevolking toegang tot verbeterde waterbronnen, terwijl alleen 27% van het huishoudelijke afvalwater veilig wordt behandeld. Bolivia kampt met een van de laagste waterkwaliteitsniveaus van Zuid-Amerika, met ernstige uitdagingen op het gebied van infrastructuur, vervuiling en waterzuivering.
Een bijzonder probleem vormen de uitgebreide mijnbouwactiviteiten door het hele land. Rivieren die door deze mijnen stromen, bevatten hoge concentraties zware metalen zoals lood, kwik en arseen, die via het watersysteem in de kranen terechtkomen. Deze metalen zijn onmogelijk volledig te verwijderen met standaard filters en vormen een ernstig gezondheidsrisico.
La Paz: Hoogte en Wateruitdagingen
La Paz, de hoogst gelegen hoofdstad ter wereld op 3.500 meter hoogte, heeft eigen unieke waterproblemen. Hoewel de stad beschikt over een relatief modern watersysteem, zorgt de extreme hoogte ervoor dat micro-organismen anders gedragen dan op zeeniveau. Bovendien heeft La Paz geen grote waterzuiveringsinstallatie – ongezuiverd afvalwater wordt direct geloosd in de Choqueyapu en La Paz rivieren.
In 2016 werd La Paz getroffen door de ergste droogte in 25 jaar, waarbij het hoofdreservoir daalde tot minder dan 1% capaciteit. Dit leidde tot waterrantsoenering en noodmaatregelen, waarbij water per vrachtwagen moest worden aangevoerd. Deze crisis illustreert de kwetsbaarheid van Bolivia’s watersysteem.
Andere Grote Steden en Regio’s
In Santa Cruz, Bolivia’s grootste stad, is de situatie vergelijkbaar problematisch. Ondanks modernere infrastructuur blijft het kraanwater onbetrouwbaar voor toeristen. Sucre, de constitutionele hoofdstad, heeft eveneens waterkwaliteitsproblemen, vooral tijdens het regenseizoen wanneer vervuiling toeneemt.
Kleinere steden en dorpen hebben vaak nog slechtere waterkwaliteit. In landelijke gebieden heeft slechts 76% toegang tot verbeterde waterbronnen, en de kwaliteit is vaak ver onder internationale standaarden. Het Titicacameer-gebied, een populaire toeristische bestemming, kampt met vervuiling door ongezuiverd afvalwater uit omliggende gemeenschappen.
Kustgebieden en Problematische Zones
Hoewel Bolivia een landlocked land is, hebben kustachtige gebieden rond grote meren zoals Titicaca specifieke problemen. De Katari rivier, een van de meest vervuilde rivieren in het departement La Paz, verzamelt afvalwater en afval uit de steden El Alto en Viacha. Water stroomafwaarts wordt onbeperkt gebruikt voor irrigatie, wat gezondheidsrisico’s vormt.
Het Chapare-gebied heeft extra uitdagingen door de aanwezigheid van illegale cocateelt en bijbehorende chemische vervuiling. Reizigers naar deze regio moeten extra voorzichtig zijn met watergebruik.
Recente Ontwikkelingen
In 2024-2025 heeft Bolivia geïnvesteerd in het “Mi Agua” (Mijn Water) programma om de toegang tot schoon water te verbeteren. Ondanks deze inspanningen blijft de vooruitgang traag. De regering heeft zich ten doel gesteld om tegen 2030 universele toegang tot drinkwater te bereiken, maar experts betwijfelen of dit haalbaar is zonder ingrijpende hervormingen.
De COVID-19 pandemie heeft de watersituatie verder gecompliceerd, met verstoringen in onderhoud en investeringen. Tegelijkertijd zijn er 11.000 gevallen van dengue geregistreerd in het eerste kwartaal van 2024, mede door watergebonden gezondheidsproblemen.
Voor Toeristen
Nederlandse reizigers moeten zich realiseren dat hun spijsverteringssysteem niet is aangepast aan de lokale bacteriën en parasieten in Boliviaans water. Zelfs water dat voor lokale bewoners relatief veilig is, kan bij toeristen leiden tot ernstige maagdarmklachten, diarree of zelfs amoebiasis.
In hotels en restaurants wordt meestal gebotteld water geserveerd, maar controleer altijd of de fles nog verzegeld is. Sommige onbetrouwbare verkopers vullen flessen opnieuw met kraanwater. Vermijd ook ijsblokjes in drankjes, tenzij u zeker weet dat deze gemaakt zijn van zuiver water.
De dunne lucht op grote hoogte maakt koken minder effectief – water kookt al bij 80°C in plaats van 100°C. Als u water kookt voor zuivering, laat het minstens 10 minuten doorkoken op grote hoogte om alle pathogenen te doden.
