Honduras trekt jaarlijks duizenden reizigers met zijn prachtige Maya-ruïnes, tropische stranden en regenwouden. Maar één cruciale vraag die elke reiziger zich stelt: is het kraanwater veilig om te drinken? Het antwoord is helaas duidelijk – het kraanwater in Honduras wordt sterk afgeraden voor consumptie door toeristen en zelfs veel lokale bewoners.
Algemene Waterkwaliteit
De waterkwaliteit in Honduras is een van de grootste uitdagingen van het land. Volgens officiële cijfers van het SDG 6 monitoring programma heeft slechts 65% van de bevolking toegang tot veilig beheerd drinkwater. Nog alarmanter is dat volgens de National Survey of Demography and Health (ENDESA 2019) slechts 50% van huishoudens toegang heeft tot water dat vrij is van E. coli bacteriën. De aanwezigheid van E. coli is een sterke indicator dat water vervuild is met rioolwater of dierlijke afvalstoffen, wat kan leiden tot ernstige ziekten, vooral bij kinderen, ouderen en mensen met een verzwakt immuunsysteem.
Tegucigalpa: Chronische Waterproblemen
De hoofdstad Tegucigalpa kampt met chronische problemen in de watervoorziening. Ondanks dat het een van de beter ontwikkelde steden van het land is, heeft de infrastructuur moeite om aan de vraag te voldoen. Het waterverbruik ligt op 172 liter per inwoner per dag, maar de kwaliteit blijft problematisch. Veel hotels en restaurants in Tegucigalpa gebruiken gefilterd of flessenwater voor hun gasten, maar straatverkopers en lokale eetgelegenheden hebben vaak geen toegang tot veilig water. Voor toeristen wordt sterk aanbevolen om zelfs in de hoofdstad uitsluitend flessenwater te gebruiken.
San Pedro Sula en Andere Grote Steden
San Pedro Sula, het economische hart van Honduras, heeft een iets betere waterinfrastructuur dan de hoofdstad, maar is nog steeds niet veilig voor directe consumptie. De stad heeft geïnvesteerd in verbetering van het waterleidingnet, maar vervuiling door industriële activiteiten en onvoldoende zuivering maken het water ongeschikt voor toeristen. In steden zoals La Ceiba en Puerto Cortés is de situatie vergelijkbaar – hoewel er waterinfrastructuur is, voldoet de kwaliteit niet aan internationale veiligheidsnormen.
Plattelandsgebieden: Grootste Risico’s
Op het platteland en in kleinere gemeenschappen is de situatie het meest zorgwekkend. 81% van plattelandshuishoudens mist toegang tot veilig beheerd drinkwater. Veel afgelegen gebieden zijn afhankelijk van bronnen, rivieren of ondiepe putten die vaak vervuild zijn door landbouwafval, ontbossing en gebrek aan sanitaire voorzieningen. Reizigers die eco-lodges bezoeken of avontuurlijke tochten maken, lopen hier het grootste risico op wateroverdraagbare ziekten zoals cholera, hepatitis A en giardiasis.
Recente Ontwikkelingen
De situatie is sinds 2020 verder verslechterd door de COVID-19 pandemie en orkanen Eta en Iota, die veel waterinfrastructuur hebben beschadigd. Honduras heeft $24 miljoen aan internationale hulp ontvangen voor water- en sanitatieprojecten in 2022, maar de herstelwerkzaamheden gaan langzaam. Organisaties zoals USAID en Global Communities hebben 58 drinkwatersystemen hersteld die 39.708 huishoudens in 68 gemeenschappen ten goede komen, maar er is nog veel werk te doen.
Voor Toeristen
Reizigersdiarree is een veelvoorkomend probleem voor bezoekers aan Honduras, met name in de eerste dagen van het verblijf. Zelfs een kleine hoeveelheid vervuild water kan leiden tot dagen van ziekte. De meeste hotels van internationale standaard leveren flessenwater op de kamers en gebruiken gefilterd water in hun restaurants. Restaurants in toeristische gebieden zijn meestal bewust van de problematiek en gebruiken flessenwater voor het bereiden van ijs en het wassen van groenten. Toch blijft waakzaamheid geboden – vermijd straatvoedsel dat gewassen is met kraanwater en vraag altijd om drankjes zonder ijs als je twijfelt over de herkomst.
